Nautilus

Ontmoeting in verbondenheid!
Clichés verliezen door het vele gebruik van de beeldspraak hun kracht, terwijl zij van oorsprong origineel en waarheidsgetrouw zijn. Een vaak gebruikt cliché is ‘het gaat om de binnenkant en niet om de buitenkant’. Helaas wordt dit vaak als dooddoener ervaren. Architectuur gaat namelijk juist over wat er binnenin gebeurt, om de taferelen die zich daar kunnen afspelen en om wat mensen daar kunnen doen! In het geval van Nautilus is de buitenkant van het gebouw de binnenkant van de openbare ruimte buiten. De buitenruimte die het gebouw vormt met haar volumes zal de ontmoeting in verbondenheid zijn.

Het lint rondom de gevel is niet alleen het kader van de openbare ruimte buiten, maar is tevens het interactieve gebied in het gebouw tussen binnen en buiten. Vorm en esthetiek geven karakter aan de openbare ruimte en bepalen wat er binnen en buiten het gebouw gebeurt. ‘Nautilus’ ontkracht hiermee het eerder genoemde cliché, in dit ontwerp gaan “binnenkant” en “buitenkant”, respectievelijk het “karakter” en het “uiterlijk”, samen.

Nautilus hoopt met haar ontwerp de bezoeker te kunnen laten ontspannen, te kunnen laten genieten van de schitterende waterrijke omgeving en mensen bewust of per toeval te voorzien in hun ontmoeting. Ultieme architectuur is wanneer de bezoeker de ruimte zo intensief als mogelijk gebruikt.