De woning uit 1848 vroeg om een nauwkeurige aanpak, om enerzijds de oude elementen te renoveren en anderzijds om dit te combineren met de leefstijl anno 2017. Kenmerkend voor het eindresultaat is dat het ontwerp de genius loci, oftewel de ‘eigenheid’ van de locatie, van de boerderij versterkt.
De belangrijkste ingreep van deze verbouwing is de doorgang, van de kantoorruimte naar de woonkeuken, te verplaatsen naar de zijde aan de buitengevel. Hierdoor ontstaat één zichtlijn van voor naar achter door de woning, dit geeft licht, zicht, ruimtelijkheid en de routing heeft logica gekregen!
In het “achterhuis” is een nieuwe woonkeuken gerealiseerd, waarbij de opbouw van scratch on heeft plaats gevonden. De oude eiken balken die onder het plafond vandaan kwamen zijn behandeld tegen houtworm, opgeschuurd en geolied. Naast deze historische elementen zijn het de ramen van de oude badkamer en het toilet die de herinneringen aan vroeger bewaren.
De tastbare relatie met de tuin was voor de bewoners een vereiste. Daarom is het houtwerk van de oude kozijnen hersteld, daar deze prachtige kijk bieden op het groen buiten. Hier aan toegevoegd is een grote openslaande pui, zodat de relatie niet alleen visueel is maar ook fysiek. Eenmaal openstaand vervaagd te grens tussen binnen en buiten.
